Niezależnie od wszystkiego i niezależnie od okoliczności przyrody na Przystanek Olecko czeka się cały rok. Można kręcić nosem, że coraz krótszy, że coraz uboższy, że radni i władze kompletnie serca do tej wielce zasłużonej imprezy nie mają, ale nie dziś. Dziś (i jutro) jest czas zabawy. Smutne i gorzkie rozważania warto odłożyć na później. Scena gotowa, zespoły w drodze albo już próbują. W Regionalnym Ośrodku Kultury “Mazury Garbate” gorączka przedprzystankowa wyczuwalna jest już od kilku dni.
Wpadnijcie więc choćby i na chwilę na Plac Wolności. Żeby posłuchać i żeby pobyć. To impreza z niezwykle pozytywną przeszłością i pięknym przesłaniem. W końcu nazwa zobowiązuje. Niezorientowanym przypominamy, że był kiedyś taki serial “Przystanek Alaska”, który opowiadał o pewnym mieście jeśli nie na końcu świata, to na pewno na końcu Ameryki Północnej. Miasto niby senne, niby prowincjonalne, a wypełnione oryginałami wszelkiej maści, którzy tworzyli niepowtarzalną atmosferę, która urzekła nawet zdeklarowanego wielkomieszczucha, który przybył z metropolitarnego Nowego Jorku. Prawda, że piękne.
Bawcie się więc dobrze, pamiętając o tym, że Przystanek, to coś więcej niż tylko koncerty, coś więcej niż tylko nieoficjalne święto miasta. Przystanek to pochwała prowincjonalności i ludzi, którzy ją tworzą. Czyli wszystkich mieszkańców Olecka. Niezależnie od różniących nas poglądów, gustów i wyznań. To także święto, wszystkich tych, którzy miasto kochają, którzy z miastem się utożsamiają i którzy chcieliby coś miastu od siebie oddać. Mimo wszystko. Mimo różnic, waśni i mimo że świętować dziś można tylko w czasie koncertów.
PROGRAM
22 lipca
14:00 – zabawy dla dzieci
17:00 – wernisaż wystawy Pablo Picasso – “Grafika nieokiełznana”
19:30 – VIDEO
21:30 – GRUBSON
23:00 – ØRGANEK
23 lipca
14:00 – zabawy dla dzieci
19:30 – MJUT
21:30 – BIG DAY
23:00 – WILKI
