Wyłudzacze współczucia
Agrawacja, symulacja, zespół Münchhausena – celowe zachowanie w celu wymuszenia hospitalizacji, zainteresowania czy też wsparcia finansowego. Schorzenie Münchhausena po raz pierwszy zostało opisane w 1951 roku przez Richarda Aschera. Dotyczyło pacjentów, którzy wywoływali u siebie choroby, by wzbudzić zainteresowanie lekarzy czy też bliskich. Dziś rozwój Internetu poszerzył symptomy schorzenia sprzyjając tworzeniu fałszywych tożsamości, a tym samym tworzeniu najróżniejszych historii w celu wyłudzenia współczucia.
Osoby, które tworzą fałszywe tożsamości w sieci poświęcają na to dużo energii. Chcą nie tylko być dostrzegane, obdarzone współczuciem i pomocą, ale także popularne. Chcą mieć narcystyczne poczucie władzy nad emocjami innych oraz szeroki oddźwięk społeczny. Uzależniają się od liczby odsłonięć, lajków, komentarzy i to uzależnienie działa jak narkotyk. Im więcej uwagi tym więcej konfabulacji, niestworzonych historii, dramatów i niestety najczęściej bezkarności. Fałszywe tożsamości, lub naciągnięte historie igrają z uczuciami odbiorców na forach, blogach, fb. Życie realne zostaje zastąpione życiem wirtualnym i mu podporządkowane. Osoby takie mogą spędzać nawet do 20 godzin dziennie przed komputerem pisząc jednocześnie w swoim imieniu, swojej przyjaciółki/przyjaciela, matki, nieznajomej osoby.
Jak podaje listopadowy “Focus” takie przypadki są coraz częstsze. Słynny jest przypadek Toma MacMastera, który podawał się za Aminę, blogerkę z Syrii czy też pewnego 35-latka, który udawał chorego i umierającego Davida Rose. Większości kłamców nie udaje się ukazać w prawdziwym świetle, chociaż dosyć często pojawia się podejrzliwość wśród odbiorców, najczęściej w przypadku internetowego wyłudzania pieniędzy od współczujących, czy po prostu nadmiar opisanych nieszczęść wydaje się już przesadą. Czasem dochodzi do konfrontacji i weryfikacji życia wirtualnego z realnym, i wtedy zaczynają się kłopoty. Fałszywe tożsamości rozczarowując sieciowych odbiorców zabijają w nich altruizm, bawiąc się nimi dla swoich korzyści. Wyłudzacze współczucia to najczęściej osoby o zaniżonym poczuciu własnej wartości.
E.K.
