Dominik – głos pokolenia. Sztuczny czy prawdziwy?

Jedni się zachwycają i mówią o nowej jakości w polskim kinie, inni kręcą głową, wytykają błędy, niedorzeczności i spłaszczenia. Dla jednych jest to pierwszy ważny film nowego, „wirtualnego” pokolenia, dla innych przekombinowany i nieco sztuczny obraz współczesnej młodzieży.

Bez wątpienia jednak „Sala samobójców” Jana Komasy wyróżnia się na tle nieco bladego, sztampowego polskiego kina. Nie jest bowiem, ani najbardziej wyczekiwaną produkcja roku, ani tym bardziej kolejną szaloną i zabawną komedią romantyczną. To próba opowiedzenia w sposób nowoczesny, przystosowany do wrażliwości współczesnego młodego odbiorcy o problemach pokolenia po ’89 roku.

Film bez wątpienia ciekawy, dla niektórych intrygujący. Dla nas problematyczne wydaje się “szufladkowanie” go pod etykietą tematyki związanej z subkulturą emo. To raczej uniwersalna historia koncentrująca się na problemach współczesnych nastolatków. Czy prawdziwa? To już kwestia indywidualnego odbioru. Każdy wie że -naście lat oznacza bunt w różnych odcieniach oraz poszukiwanie, a także zmaganie się – tak jak w tym przypadku – z własną osobowością. Ciekawe jak publiczność w Olecku zareaguje na dylematy Dominika.

„Sala samobójców” to film opowiedziany w sposób nowoczesny, z wykorzystaniem animacji i współczesnej techniki komputerowej. Historia młodego chłopaka, licealisty, Dominika. Gość nie może narzekać. Nie brakuje mu niczego, ma dziewczynę, forsę, sprzęt, dobrą zabawę. Wychowuje się w czasach konsumpcjonizmu i skwapliwie z niego korzysta. Kłopoty zaczynają się w chwili, gdy okazuje się, że pod powłoką normalności kryją się różne tłumione demony, a najbliżsi i przyjaciele wcale nie są tym za kogo się podają.

„Sala samobójców” w Kinie „Mazur” 22 lutego (środa) o godz. 17.00. Bilety w cenie 10 zł.